ΛΑΙΚΕΣ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ, ΟΙ ΑΝΟΞΕΙΔΩΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Δεν  προκειται  για  παροιμιες-ψεμματα,  αλλα  για  ανοξειδωτες  αληθειες  που  επαληθευονται  καθε  ωρα  και  στιγμη.
Στην  πραγματικοτητα  ειναι  η  λαικη  ιστορια,  δηλ.  η  πραγματικη  ιστορια ,  το  αθροισμα της  συλλογικης  εμπειριας  και  γνωσης,  που  εχει  καταχωρηθει  στον  σκληρο  δισκο  της  συλλογικης μνημης.
Κριναμε  σκοπιμο  να  παραθεσουμε καποιες  απ  αυτες,  που  ταιριαζουν  στα  εντοπια  και    διεθνως  τεκταινομενα, οπως  το  κουμπι  στην  κουμποτρυπα.
Ολοι  τις  ξερετε,  αλλα  για  να  τις  εχετε  μαζεμενες...καποιες  δηλ.  γιατι  ο  αριθμος  τους  ειναι  τεραστιος.


Βρηκε  ο  κουτσος  κατηφορο

Αγγελικη  φωνη  απο  γαιδαρου  στομα

Ανθρωπος  ξετσιπωτος, αδεσποτο  γαιδουρι

Εκλαιγε  η  αλεπου  την  ορνιθα  που  πηρε το  γερακι

Ολοι  κλαιν  τη  μοιρα  τους  κι  ο  μυλωνας  τ  αυλακι του

Οσο  καθεται  ο  γαιδαρος,  τ  αυτια  του  μεγαλωνουν

Αερας  να  φυσα  κι  αλεσματα  οσα  θελεις

Βαζει  κι  αυτη  τον  αντρα  της  με  τους  πραματευταδες

Σου  κανει  δωρο  τα  ψωμια  για  να  σου  παρει  το  φουρνο

Ασπρα  αυγα  μαυρα  πουλια

Οποιος  εχει  γειτωνα  κουτσο  μαθαινει  να  κουτσαινει

Το  δανισμενο  παει  γελωντας  κι  ερχεται  κλαιγοντας

Ψωρα  ακους  στη  γειτωνια  σου;  ψωροβοτανο  οικονομα

Αν  γελας  οταν  σε  δερνουν  ποτε  δεν  θα  σε  ξαναδειρουν

Ασπρος  σκυλος  μαυρος  σκυλος,  ολοι  οι  σκυλοι  μια  γενια

Γελα  ο  τρελος  τ  αγελαστο

Με  ξενη  σακκουλα  κανει  το   γενναιοδωρο

Κουτος  εκουτοβολαγε  και  συντας  πετροβολαγε

Αλλα  λεω  της  κνισαρας  κι  αλλα  κνισαριζει  αυτουνη


Ο  Διαβολος  διαβολογενναει

Κατα  το  νημα  που  εβαλες  τετοιο  πανι  θα  φανεις

Κι  εσυ  κακια  δασκαλισσα  κι  εγω  κακο  βελονι

Το  λαχανο  που  αναγουλας  στη  πορτα  σου  φυτρωνει

Αλλος  χασκει  αλλος  χαφτει

Οποιος  πηδα  πολλα  παλουκια,  καποιο  θα  του  μπει

Αμαθος  βρακι  εφορειε,  σε  καθε  βημα  το  εθωρειε
\
Στο  καταρραμενο  τοπο  οι  μαιμουδες  προεστοι

Κανει  τρελες  το  Μαριω  και  πληρωνει  το  χωριο
\
Θελετε  δεντρα  ανθισετε,  θελετε  μαραθειτε

Η  Γη  καταποντιζεται,  η  Μαρω  καθρεφτιζεται

Φιδι  που  δε  με  δαγκωνει,  ας  ζησει  χιλιους  χρονους

Γαιδουρινα  μουτρα  Βασιλικια  ζωη

Οπου  γαμος  και  χαρα,    η  Κοντυλω  πρωτη

Του  αδιαντροπου,  ο  κοσμος  ειν  δικος του

Οποιος  βαραει  το  γαιδουρι,  πορδες  ακουει

Ο  γυμνος  κατι  θα  κρυψει,  ο  γετσιπωτος  τιποτα

Κοσμος  ψευτης,  χαρος  κλεφτης

Στων  γαιδαρων  το  χωριο,  κανουν  ολοι  το  γιατρο

Ποιος ειδε  λαγο  με  ταμπουρα  και  αλεπου  με ροκα;

Νεος  ψευτης,  γερος  κλεφτης

Το  ψωριαρικο  σκυλι,  το  συντοφο  του  παει  να  βρει

Οπου  λαλουν  οι κορακες,  σωπαινουνε  τ  αηδονια

Καλιο  πουλακι  στο  κλαδι,  παρα  λιονταρι  στο  κλουβι

Οπου  χασε  τον  χοιρον  του,  ολο  γρυλιες  ακουει

Οταν  πειναει  η  αλεπου,  καμωνεται  πως  κοιμαται
\
Αλλα  λογιαζουνε  τα  βοδια,  κι  αλλα  ο ζευγας

Αλλα  λογαριαζει  η  αλεπου  κι  αλλα  ο  γουναρας

Οποιος  γεννηθει  απο  ορνιθα,  ολο  κοπρια  σκαλιζει

Ασπαστα  αυγα  δεν  πανε στο  τηγανι

Του  γουρουνιου τη  μυτη  κι αν  τη  κοψεις,  παλι   γκρου  θα  κανει

Ηρθε  κι  αλλος  απ  την  Κω,  και  γυρευει  μερτικο

Στο  μεγαλο  το  κακο,  μεγαλο  γιατρικο

Κι  ο  γαιδαρος  εχει φωνη,  μα  για  ψαλτη  δεν  τον  κραζουν

Τα  ατια  παν  στον  πολεμο,  τα  βοδια  στο  ζευγαρι

Οποιος  παει  για  κυνηγι  με  γατες, ποντικια  πιανει

Ο  οχλος  εχει  πολλα  κεφαλια,  εχει  ομως και  πολλα  μυαλα

Τα  αρματα  ειναι  μαλαματενια,  μα  θενε  χερια  σιδερενια

Δεκα  χτιζουν,  ενας  γκρεμιζει,  δεν  τον  προφταινουν

Οσα  σου  δωσει  ο  Διαβολος, τα  παιρνει  το  απανωπροικι

Εσυ  κεφαλι μ  τα  καμες,  εσυ  να  τ  απολαψεις

Μην  τον  κλαις  τον  αιτο,  οπου  πετα  στα νεφη

Δεν  καθεται  καλα  οποιος  καθεται  ψηλα

Καλλιτερα  καλύβα  οπου  γελουν,  παρα  παλατι  οπου  κλαινε

Η  αλεπου  εχει  τ  ονομα,  αλλοι  τρων  τις κοττες

Γυρευει  ο κλεφτης  να  κρυφτει  μα  η  χαρα  δεν τον  αφηνει

Του  κλεφτη  κλεβουνε  κουπι,  κι  ο  κλεφτης  κλεβει  βαρκες

Οποιος  κλεβει  το  λαο,  τιμωριεται  απ  το  Θεο

Ο κλεφτης  που  δεν  εκλεψε,  τρωει  τον  Αγιο  στο  καμαρι

Ο λαιμαργος  ανοιγει  τον  ταφο  με τα δοντια  του

Ειναι  τρελο  το  προβατο  που  ξομολογιεται  στο  λυκο

Συννεφιασμενος  ουρανος  για  γαλανιες   διγιεται

Αμπελι  οσο  μπορεις,  και  σπιτι  οσο  χωρεις

Βαζουν  το  χαζο  να  βγαλει  το  φιδι  απο  τη  τρυπα

Δωσμου  το  ψωμακι  σου,,  να  σου  δωσω  λιγουλακι

Κουτσος  στο  καμπο  ετρεχεν  να  πιασει  καβαλαρη

Ο  Θεος  να  βαλλει το  χερι του και  να  σε  φυλαει  απ  του  μουλαριου  τα  πισινα  και  απ  του  καλογερου  τα  μπροστινα

Γιατι  σ  αγορασα;  κι  εδωσα  τα  λεφτα μου;  για  να σε  βαζω  ανασκελα  και  να  κανω  τη  δουλεια  μου


Θα  μπορουσαν  να  ηταν  απειρα  τετοια...αλλα  δεν  χρειαζεται.
Ενα  παζλ  των  αδυναμιων που  θιγει  το  πιο  πανω  συνολο, δινει τη  τεθλασμενη  της  κρισης   σε  ολα  τα  φασματα  που  κανουν  τις  Κοινωνιες  να  παραπαιουν.  Τεθλασμενη  που  τωρα  βρισκεται  σε  παροξυνση.
Μια  συνθεση  των προτασεων  που  περιεχονται,  αμεσα  η  εμμεσα  σ  αυτη  την  σοφη  αποκρυσταλλωση,  δινουν τη  δομη  του  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ  ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ οπως  ακριβως  αποδιδεται  απο  τον  ιδιο  τον  Περικλη, τον  Σωκρατη  τον  Πλατωνα  κτλ.
Μια  εντελως  ανυπογραφη  θυμοσοφια  που  εκτος  απο  τον  θαυμασμο  και  το  δεος  που εγειρει  στον  καθενα  και σ  ολους,  αξιζει  και  τα χειροκροτηματα  μας,  τα  χειροκροτηματα  ολων  μας.