Μια μοναδικη προσωπικοτητα που ομοια της δεν εχει επιδειξει η Ιστορια στους νεωτερους χρονους.
Κειθε παει ο Κολοκοτρωνης, εδειχναν ολοι μα ολοι την εποχη της επικηρυξης του και τουρκοι και Ελληνες στους διωκτες του.
Μα ο Κολοκοτρωνης διεφευγε παντα ακομα και οταν ολοι οι συναγωνιστες του χανονταν.
Το οτι σε μια καταδιωξη του, χιονισε και σκεπαστηκαν τα ιχνη του, δεν ειναι δειγμα μιας Θειας Προνοιας;
Το οτι οταν του εβαλαν αφιονι στο κρασι για να τον παραδωσουν, αλλα το υποπτεφθηκε δεν ειναι αποτελεσμα Θειας Παρεμβασης;
Μηπως, το οτι δεκαχρονο παιδι περασε αναμεσα απο τα στρατευματα του Καπετανμπεη μαζι με τη μητερα του; Εκει σε αυτη τη εξοδο απ τη πολιορκια, ψηλα στον Ταυγετο, σκοτωθηκε ο πατερας του, ο Κωσταντης, και ο φοβερος Παναγιωταρος. Τον πατερα του Παναγιωταρου του εκοψαν χερια-ποδια, τον κατραμισαν τον κρεμασαν στο καταρτι του πλοιου και του εβαλαν φωτια...
Ενα χρονο πιο πριν, ο Κωσταντης συμμαχησε με τον Καπετανμπεη για να διωξουν τους Αρβανητες απ τη Πελοποννησο.
Δεν συμμαχησε ο Παναγιωταρος.
-Με τους Αλβανους θα τα βρουμε, εσεις δεν εχετε μπεσα, φερεται να ειχε πει στον Καπετανμπεη.
Εκει, σε αυτη μαχη που δοθηκε στον καμπο της Τριπολης, ο Κωσταντης καθως λεει ο ιδιος ο Θ.Κ. στα απομνημονευματα του, τους Αρβανητες τους εθεριζε ως οι θερισταδες και οι Αρβανητες του ελεγαν:
-Κολοκοτρωνη-Κολοκοτρωνη, δεν κανεις νισαφι
-τι νισαφι να σας κανω που σκλαβωσατε τη Πατριδα μου και μας πηρατε και σκλαβους...
-φετος δικα μας του χρονου δικα σου..
Μετα απο ενα χρονο εγινε το μακελειο στον Ταυγετο...
Η Ελλαδα που σωθηκε στο προσωπο του μικρου Θεοδωρακη τοτε, Αναστηθηκε 40 χρονους αργοτερα και εμεινε ζωντανη οταν κινδυνεψε απ τον Μπραιμη, με τον αγερωχο πια γερο του Μωρια να διασκελιζει τα βουνα της Πελοποννησου και να φωναζει: φωτια και τσεκουρι στους προσκυνημενους...ενω οι Κωλετηδες και οι Μαυροκορδατηδες ειχαν μπει στα Υδραιικα καραβια, ετοιμοι να αναχωρησουν για τη Μασσαλια...
Οπως περασε ο μικρος Θεοδωρακης τοτε απ τον περικυκλωμενο Ταυγετο...ετσι περασε και η μικρη Ελλαδα απ την περικυκλωμενη Επανασταση...και σωθηκε.
Για να ξαναβγει τετοια γιγαντιαια και περιπλοκη προσωπικοτητα πρεπει να ξαναδημιουργηθουν και παρομοιες συνθηκες, που μεχρι στιγμης δεν ξαναδημιουργηθηκαν.
Ο Θ. Κ. απ τη στιγμη της γεννησης του, βρισκοταν συνεχεια υπο διωξη, μεχρι που ξεκινησε αυτος να καταδιωκει.
Οι αυτονομες ομαδες που δημιουργουσε διαλυονταν, αλλα παρεμενε με τη σημαια ανοιχτη.
Οταν τον κατεδιδαν οι Ελληνες, αυτος βρηκε τροπο να διαφυγει...στη Ζακυνθο
Οταν του βγηκε το επιτιμιο, η πιστη του δεν κλονιστηκε κι ουτε κρατησε κακια στην Ιεραρχια. "Παναγια μου, βοηθα κι αυτη τη φορα τους Ελληνες" προσευχοταν.
Η μνημη του ειναι Ομηρικη απ οτι δειχνουν τα απομνημονευματα του. Θυμαται ημερομηνιες, τοποθεσιες, γεγονοτα με λεπτομερειες και ονοματα ουκ ολιγα.
Μιλουσε με ανεση ολες της γνωστες γλωσσες της εποχης: Αγγλικα, Γαλλικα, Ιταλικα, Ρωσικα, Τουρκικα, Αρβανιτικα, ισως και καποιες αλλες πχ Γεωργιανα.
Ηταν αφυσικα γενναιοψυχος και διπλωματης.-αν ο Θεος με εσωσε εγω του χαριζω τη ζωη- γλυτωσε τους κοτζαμπασηδες κατ επαναλληψη απ το τουφεκι των επαναστατων κτλ
Αδιαφορουσε για τα επιτευγματα των γιατρων, σε αντιθεση με τον Μακρυγιαννη που τα θαυμαζει -τορραψε με κεφαλες μερμηκων...
Στη τακτικη του πολεμου ηταν απαιχτος:
αξιολογουσε αστραπιαια το ειδος της μαχης που επρεπε να δωσει. Τακτικη η ανορθοδοξη η να την αποφυγει.
Διεβλεπε τα περασματα που επρεπε να περιμενει τον αντιπαλο.
Χρησιμοποιησε και...μικροτσιπ, τα μελισσια.
Ηταν ο πρωτος που εκανε χρηση χημικου πολεμου, βαζοντας φλομο στο νερο.
Ηξερε καλα την τεχνικη του ψυχολογικου πολεμου, αποθαρρυνοντας τον αντιπαλο και ανεβαζοντας την ψυχολογια των επαναστατων...
Ηταν ο λαικος ρητορας που τονωνε παντα το ηθικο των εξαθλιωμενων.
Ηταν- υπηρξε μοναδικος, χωρις αυτον δεν θα υπηρχε ελευθερη Ελλαδα.
Μα, δεν υπηρξε μονο οδηγος της επαναστασης, υπηρξε και ο ηνιοχος της ανθρωποτητας, δειχνοντας το πως οι λαοι γινονται ελευθεροι.
Ποσοι αραγε εχουν διακρινει οτι ο Ατατουρκ συνεχισε τη γραμμη του Κολοκοτρωνη;
κοινη γαρ μοιρα των μεγαλων.
Ο Θεμιστοκλης και ο Παυσανιας, ειναι γνωστο τοις πασι πως απαλλαξαν την Ελλαδα και την Ευρωπη απ τους Μηδους.
Και οι δυο εχαν τη θλιβερη καταληξη κατω απ τη κατηγορια του φιλομηδισμου.
Παρ ολιγο να ειχε την αυτη καταληξη και ο Θ.Κ. αφου τον κατηγορησαν περιπου για το ιδιο πραγμα. Συνομωτουσε, λεει, εναντιον της αντιβασιλειας ηθελε σχεδον να ξαναφερει την Τουρκοκρατια...οπως ακριβως τ ακουσατε.
Και το περιεργο; καταδικαστηκε σε θανατο.
Κατω απ τη σφοδρη πιεση του Κωλετη η αποφαση...επειδη ο Γερος του Μωρια ειχε το θρασος να του πει: να πας να γινεις μινιστρος στα Γιαννινα τ ακουσες; οχι εδω...
Στο Πανθεο των ηρωων εδω οι Τερτσετης και Πολυζωιδης...
Ομως, αξιζει τον κοπο να αφησουμε την περιγραφη στον ιδιο τον Ηρωα, που αφορα αυτη τη κατακλειδα:
"Τον θανατο δεν τον φοβηθηκα ποτε, μητε και τωρα. Τον Πλαπουτα ελυπομουνα που ειχε φαμελια μεγαλη. Σηκωθηκαμε το πρωι, φαγαμε καμαμε την διαθηκη μας και περιμεναμε καρτερικα την ωρα του θανατου. Αντι αυτου ηρθε ο (λεει το ονομα του κομιστη) και μας εδιαβασε τη χαρη και η χαρη ελεγε πως η θανατωση γινεται εικοσαετης φυλακιση. Του λεω κυρ( λεει το ονομα του) συρε να πεις στον βασιλεα οτι δεν θα του καμω τη χαρη, δεν προφταινω να βγω...."
Τον πηγαν, στη φυλακη του Κολοκοτρωνη οπως λεγεται πια, στη πληρη απομονωση και στο απολυτο σκοταδι.
Στους 6 μηνες ηρθε και αλλη χαρη. Τον εβγαλαν εξω και ηταν τυφλος δεν εβλεπε, περασε ωρα για να συνηθησει το φως. Τα μαλλια του ειχαν γινει ασπρα. Βαδιζε στηριζομενος, τον ανεβασαν σε αλογο και τον κατεβασαν στ Αναπλι.
Λεει ο ιδιος:
Eκει με περιμενε πληθος κοσμου. Αλλοι εκλεγαν αλλοι γελουσαν. Ζητοκραυγαζαν και ολοι ηθελαν να με αγγιξουν. Εκει τα ξεχασα ολα και δικες και καταδικες και θανατωσεις... τωρα θυμαμαι μονο τις ομορφες στιγμες της επαναστασης....
ΥΣ 1. Αν ειναι αληθεια πως το επιτιμιο που του ειχε επιβληθει πριν την επανασταση ισχυει ακομα, αναγκη παραυτα να αρθει εξ ολοκληρου για να δει η Ελλαδα προκοπη επι τελους.
ΥΣ 2 Ως προς αυτους που ακομα ασελγουν στη μνημη και στο γιγαντιαιο εργο που εχει προσφερει αυτη η ενανθρωπισμενη Θεοτητα σε καθε ελευθερο ανθρωπο, δεν ασχολουμαστε, ουτε καν καταδεχομαστε ακομα και να τους φτυσουμε.-
Κειθε παει ο Κολοκοτρωνης, εδειχναν ολοι μα ολοι την εποχη της επικηρυξης του και τουρκοι και Ελληνες στους διωκτες του.
Μα ο Κολοκοτρωνης διεφευγε παντα ακομα και οταν ολοι οι συναγωνιστες του χανονταν.
Το οτι σε μια καταδιωξη του, χιονισε και σκεπαστηκαν τα ιχνη του, δεν ειναι δειγμα μιας Θειας Προνοιας;
Το οτι οταν του εβαλαν αφιονι στο κρασι για να τον παραδωσουν, αλλα το υποπτεφθηκε δεν ειναι αποτελεσμα Θειας Παρεμβασης;
Μηπως, το οτι δεκαχρονο παιδι περασε αναμεσα απο τα στρατευματα του Καπετανμπεη μαζι με τη μητερα του; Εκει σε αυτη τη εξοδο απ τη πολιορκια, ψηλα στον Ταυγετο, σκοτωθηκε ο πατερας του, ο Κωσταντης, και ο φοβερος Παναγιωταρος. Τον πατερα του Παναγιωταρου του εκοψαν χερια-ποδια, τον κατραμισαν τον κρεμασαν στο καταρτι του πλοιου και του εβαλαν φωτια...
Ενα χρονο πιο πριν, ο Κωσταντης συμμαχησε με τον Καπετανμπεη για να διωξουν τους Αρβανητες απ τη Πελοποννησο.
Δεν συμμαχησε ο Παναγιωταρος.
-Με τους Αλβανους θα τα βρουμε, εσεις δεν εχετε μπεσα, φερεται να ειχε πει στον Καπετανμπεη.
Εκει, σε αυτη μαχη που δοθηκε στον καμπο της Τριπολης, ο Κωσταντης καθως λεει ο ιδιος ο Θ.Κ. στα απομνημονευματα του, τους Αρβανητες τους εθεριζε ως οι θερισταδες και οι Αρβανητες του ελεγαν:
-Κολοκοτρωνη-Κολοκοτρωνη, δεν κανεις νισαφι
-τι νισαφι να σας κανω που σκλαβωσατε τη Πατριδα μου και μας πηρατε και σκλαβους...
-φετος δικα μας του χρονου δικα σου..
Μετα απο ενα χρονο εγινε το μακελειο στον Ταυγετο...
Η Ελλαδα που σωθηκε στο προσωπο του μικρου Θεοδωρακη τοτε, Αναστηθηκε 40 χρονους αργοτερα και εμεινε ζωντανη οταν κινδυνεψε απ τον Μπραιμη, με τον αγερωχο πια γερο του Μωρια να διασκελιζει τα βουνα της Πελοποννησου και να φωναζει: φωτια και τσεκουρι στους προσκυνημενους...ενω οι Κωλετηδες και οι Μαυροκορδατηδες ειχαν μπει στα Υδραιικα καραβια, ετοιμοι να αναχωρησουν για τη Μασσαλια...
Οπως περασε ο μικρος Θεοδωρακης τοτε απ τον περικυκλωμενο Ταυγετο...ετσι περασε και η μικρη Ελλαδα απ την περικυκλωμενη Επανασταση...και σωθηκε.
Για να ξαναβγει τετοια γιγαντιαια και περιπλοκη προσωπικοτητα πρεπει να ξαναδημιουργηθουν και παρομοιες συνθηκες, που μεχρι στιγμης δεν ξαναδημιουργηθηκαν.
Ο Θ. Κ. απ τη στιγμη της γεννησης του, βρισκοταν συνεχεια υπο διωξη, μεχρι που ξεκινησε αυτος να καταδιωκει.
Οι αυτονομες ομαδες που δημιουργουσε διαλυονταν, αλλα παρεμενε με τη σημαια ανοιχτη.
Οταν τον κατεδιδαν οι Ελληνες, αυτος βρηκε τροπο να διαφυγει...στη Ζακυνθο
Οταν του βγηκε το επιτιμιο, η πιστη του δεν κλονιστηκε κι ουτε κρατησε κακια στην Ιεραρχια. "Παναγια μου, βοηθα κι αυτη τη φορα τους Ελληνες" προσευχοταν.
Η μνημη του ειναι Ομηρικη απ οτι δειχνουν τα απομνημονευματα του. Θυμαται ημερομηνιες, τοποθεσιες, γεγονοτα με λεπτομερειες και ονοματα ουκ ολιγα.
Μιλουσε με ανεση ολες της γνωστες γλωσσες της εποχης: Αγγλικα, Γαλλικα, Ιταλικα, Ρωσικα, Τουρκικα, Αρβανιτικα, ισως και καποιες αλλες πχ Γεωργιανα.
Ηταν αφυσικα γενναιοψυχος και διπλωματης.-αν ο Θεος με εσωσε εγω του χαριζω τη ζωη- γλυτωσε τους κοτζαμπασηδες κατ επαναλληψη απ το τουφεκι των επαναστατων κτλ
Αδιαφορουσε για τα επιτευγματα των γιατρων, σε αντιθεση με τον Μακρυγιαννη που τα θαυμαζει -τορραψε με κεφαλες μερμηκων...
Στη τακτικη του πολεμου ηταν απαιχτος:
αξιολογουσε αστραπιαια το ειδος της μαχης που επρεπε να δωσει. Τακτικη η ανορθοδοξη η να την αποφυγει.
Διεβλεπε τα περασματα που επρεπε να περιμενει τον αντιπαλο.
Χρησιμοποιησε και...μικροτσιπ, τα μελισσια.
Ηταν ο πρωτος που εκανε χρηση χημικου πολεμου, βαζοντας φλομο στο νερο.
Ηξερε καλα την τεχνικη του ψυχολογικου πολεμου, αποθαρρυνοντας τον αντιπαλο και ανεβαζοντας την ψυχολογια των επαναστατων...
Ηταν ο λαικος ρητορας που τονωνε παντα το ηθικο των εξαθλιωμενων.
Ηταν- υπηρξε μοναδικος, χωρις αυτον δεν θα υπηρχε ελευθερη Ελλαδα.
Μα, δεν υπηρξε μονο οδηγος της επαναστασης, υπηρξε και ο ηνιοχος της ανθρωποτητας, δειχνοντας το πως οι λαοι γινονται ελευθεροι.
Ποσοι αραγε εχουν διακρινει οτι ο Ατατουρκ συνεχισε τη γραμμη του Κολοκοτρωνη;
κοινη γαρ μοιρα των μεγαλων.
Ο Θεμιστοκλης και ο Παυσανιας, ειναι γνωστο τοις πασι πως απαλλαξαν την Ελλαδα και την Ευρωπη απ τους Μηδους.
Και οι δυο εχαν τη θλιβερη καταληξη κατω απ τη κατηγορια του φιλομηδισμου.
Παρ ολιγο να ειχε την αυτη καταληξη και ο Θ.Κ. αφου τον κατηγορησαν περιπου για το ιδιο πραγμα. Συνομωτουσε, λεει, εναντιον της αντιβασιλειας ηθελε σχεδον να ξαναφερει την Τουρκοκρατια...οπως ακριβως τ ακουσατε.
Και το περιεργο; καταδικαστηκε σε θανατο.
Κατω απ τη σφοδρη πιεση του Κωλετη η αποφαση...επειδη ο Γερος του Μωρια ειχε το θρασος να του πει: να πας να γινεις μινιστρος στα Γιαννινα τ ακουσες; οχι εδω...
Στο Πανθεο των ηρωων εδω οι Τερτσετης και Πολυζωιδης...
Ομως, αξιζει τον κοπο να αφησουμε την περιγραφη στον ιδιο τον Ηρωα, που αφορα αυτη τη κατακλειδα:
"Τον θανατο δεν τον φοβηθηκα ποτε, μητε και τωρα. Τον Πλαπουτα ελυπομουνα που ειχε φαμελια μεγαλη. Σηκωθηκαμε το πρωι, φαγαμε καμαμε την διαθηκη μας και περιμεναμε καρτερικα την ωρα του θανατου. Αντι αυτου ηρθε ο (λεει το ονομα του κομιστη) και μας εδιαβασε τη χαρη και η χαρη ελεγε πως η θανατωση γινεται εικοσαετης φυλακιση. Του λεω κυρ( λεει το ονομα του) συρε να πεις στον βασιλεα οτι δεν θα του καμω τη χαρη, δεν προφταινω να βγω...."
Τον πηγαν, στη φυλακη του Κολοκοτρωνη οπως λεγεται πια, στη πληρη απομονωση και στο απολυτο σκοταδι.
Στους 6 μηνες ηρθε και αλλη χαρη. Τον εβγαλαν εξω και ηταν τυφλος δεν εβλεπε, περασε ωρα για να συνηθησει το φως. Τα μαλλια του ειχαν γινει ασπρα. Βαδιζε στηριζομενος, τον ανεβασαν σε αλογο και τον κατεβασαν στ Αναπλι.
Λεει ο ιδιος:
Eκει με περιμενε πληθος κοσμου. Αλλοι εκλεγαν αλλοι γελουσαν. Ζητοκραυγαζαν και ολοι ηθελαν να με αγγιξουν. Εκει τα ξεχασα ολα και δικες και καταδικες και θανατωσεις... τωρα θυμαμαι μονο τις ομορφες στιγμες της επαναστασης....
ΥΣ 1. Αν ειναι αληθεια πως το επιτιμιο που του ειχε επιβληθει πριν την επανασταση ισχυει ακομα, αναγκη παραυτα να αρθει εξ ολοκληρου για να δει η Ελλαδα προκοπη επι τελους.
ΥΣ 2 Ως προς αυτους που ακομα ασελγουν στη μνημη και στο γιγαντιαιο εργο που εχει προσφερει αυτη η ενανθρωπισμενη Θεοτητα σε καθε ελευθερο ανθρωπο, δεν ασχολουμαστε, ουτε καν καταδεχομαστε ακομα και να τους φτυσουμε.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.