ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΙΑ
ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ
ΝΑ ΔΩ ΤΗΣ ΔΥΡΦΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΟΥΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ (Αλ. Παπαδιαμαντης---Η Νοσταλγος)
ΝΑΤΑΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΕΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ (Οi Νοσταλγοi)
( ΛΥΡΙΚΟ )
Επιστροφη του Οδυσσεα στα Πατρια.. Μονο που αυτη η Οδυσσεια δεν κρατησε εικοσι, αλλα σαρανταπεντε ολοκληρους ενιαυτους.
Δυομιση φορες μεγαλύτερος δρομος και σαν ναταν οχι μια, αλλα χιλιεσμια Οδυσσειες μαζι, με ολα τα οδυσσειακα της διαδρομης και της επιστροφης. Λαιστρυγονες και Χαρυβδες, Κιρκες και Καλυψους και Σκυλες.
Αναχωρηση για αγνωστα μερη και επιστροφη σε ξεχασμενα.
Με καβοντοριτικους ρυθμους. Και με Σειρηνες να δοξαζουν αναχωρηση και επιστροφη.
Με το 1ο Ε.Γ. της 80 και την επανδρωση του,
με πρωτο βιολι τον Ουρανο τον στρατηγο, παλιοσειρα, που εριχνε φυλακες προφορικες
σε οσους δεν τους γουσταρε, και τους απειλουσε οτι θα τους τις εγραφε μολις απολυοταν ο ιδιος...ετσι φοβεριζε.
Με τον Νικο Φ.(ιλο μου) το πρωτο καμακι της πλ. Συνταγματος.
Με τον λοχαγο τον Μητσαρα (Δημητρης) τον διευθυντη του 1ου, που μας εριχνε φυλακες επειδη την κοπαναγαμε, αλλα μολις του λεγαμε ιστοριες για γκομενες, ακουγε τις διηγησεις και ξεχναγε τις φυλακες.
Με τον Μηνα, το γιδ απο την Ελασσονα, ...
(γιδ ε γιδ...στλιαρ γκορτζισο..)
Με τον Ταδε( δεν λεμε ονομα) τον μολις απο τη σχολη βγαλμενο ανθυπολοχαγο της 9ης,
που ηρθε και μου ζητησε- να λουφαρουμε τη φυλακη που τουχε ριξει ο Ταξιαρχος,
για να μην επηρεαστει η βαθμολογικη του αναρριχηση.
Εγω, αφου την εγραψα συμφωνα με τους τυπους....δια ταυτα τιμωρω (ο ταξιαρχος οχι εγω ) τον...Κ.. επειδη-επειδη ειχε δικιο στη φασαρια του αεροδρομιου , δεν την εβαλα μεσα στις κοινοποιησεις προς την 9η...και παρα τριχα γλυτωσα το στρατοδικειο...
....κι αλλη φορα να μην το ξανακανεις....καλα, κι αλλη φορα αν δεν μου ξαναζητηθει δεν θα το ξανακανω...
Κι ακομα: τον Μανιατοπουλο τον γλοιωδη και τον Χαραλαμπιδη τον σιχαμερο...
Τετοιοι ων ουκ εστι αριθμος.
Με τον καυγα - κατι μπουνιδια που πεσανε με ενανε ασχετο βοηθο στα εργαστηρια της Σολωνος, για κατι υπολογισμους πανω στο εκκρεμες...
Με τον φιλο μου τον Πανο τον Καλαματιανο, που οταν ερχοταν στα εργαστηρια της Ναβαρινου,
μεσα στη τσαντα του αντι για σημειωσεις, ειχε δυο μπουκαλια ουισκια...
Αυτες ηταν οι σημειωσεις του.
Ο Πανουλης, αφου ηπιε αγνωστο ποσο, στο τελος βρηκε μια τραγουδιστρια εκει στα κολομπαρα
της Καλαματας...ξυπναει ενα πρωι ... ελειπε η τραγουδιστρια, ελειπαν και τα βιβλιαρια του...
Τωρα ελπιζει σε μια συνταξη των Υγειονομικων...
Γι αυτο σου λεω...χεστα μανταμ...που ελεγε και ο μπαρμπα Γιαννης ο Σκαριμπας.
Και την Ελσα την Σαντορινια που δηλωνε πως δεν φοβαται τα ηφαιστια,
ισως επειδη η ιδια ηταν ηφαιστιο.
Την Αγγέλα την Ναξιωτισσα, την Λειλ την Γεραμπινα απ την Αλεξανδρεια..ντουρμα. τομ σε βρηκα ο Γεραμπης σε στελνει...πες τι να γραψω..
Τον Ανθιμο τον Μπακουνιν, τον αναρχικο με τη περμανατ...
Τον Αλεκο τον Λενινιστη.....Τι να κανουμε; - Τιποτα...τι θελεις να κανουμε ρε Αλεκο;
Με καποιες τεθλασμενες διαδρομες,
Απο τα σκαλοπατια του Παλαμηδιου μεχρι στης Παργας τον ανηφορο,
και απο τις ακτες του Δρεπανου μεχρι τα υψιπεδα του Παπιγκου...
Απο τις εκλυτες βολτες στις ντισκοτεκ της Κω, στις κατανυκτικες επισκεψεις της Ουρανουπολης
και της Χρυσοπηγης της Σιφνου.
Απο τους καλαμιωνες της Τριχωνιδας στις προβλητες της Παμφωτιδας.
Στο Αρκουδι, στον Καιαφα, στην Μονεμβασια, στη Ζακυνθο..κτλ
Σο ταξιδι προς την ΚολχΙδα ηταν στην Αργω κι ο Τελαμωνας κι ο Πολυδευκης
κι ο Αμφιαραος κι ο Περικλύμενος... και ο πτερωτος Κάλαϊς που θα καταδιωξει τις Άρπυιες
μεχρι το Ιδαιο ..
Ενα απειροστο δειγμα της ατελειωτης διαδρομης.
Και τωρα...τουτη την ωρα η μεγαλη επιστροφη...
Την μια των Σαββατων..
Οι στιγμες της αναγνωρισης συγκλονιστικες. Ποιος; ποια; Η φυσιογνωμια λεει...αλλα ποια; θυμησε μου. Υπενθυμησε μου... Η Μαρια...Ποια Μαρια; ναι ναι η Μαρια μα τι λεω;, Εναγκαλισμος Κι εσυ; Η Δημητρα...μα τι λες γλυκεια μου...κι εσυ; Εγω ξεχασα - συ δεν αλλαξες η Ασπασια.
Ασπασμος ... Κι ο ασπασμος των αγγέλων προς ταστρα, δεν εχει τελειωμους και περιγραφες ...
Ιφιγενεια - Σταματουλα - Κωνσταντινος Αγγελος...
Ατελειωτοι ασπασμοι-αγκαλισμοι και συγκινησεις.
Αλλος απο την Χιο ηρθε κι αλλος απο Μυτιληνη ,
καποιος απο Αυστραλια ειπανε...
για την επανασυνδεση REUNION.
Μερα της επιστροφης
ΤΟ ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ
Κατι παρα πανω ειναι απο μια συναντηση: Ειναι ...
Ειναι τελετη-πραξη αδελφοποιησης,
υστερα απο σαραντα πεντε χρονια,
τωρα γινομαστε αδελφοποιητοι, εμεις ...
Ειναι κι αυτη η συγγενεια κληρονομικη.
Ολοι στον ρυθμο του: Υπειροχον εμμεναι αλλων.
Κατω απ τη μυστικη μαγεια του πυργου του Ενετικου.
Στις παρυφες των θαλασσινων μαιανδρων, της Μουρτερης, του Καλαμου, της Κορασιδας.
Κατω απ τα ομματα της Μνημοσυνης.
Η παλαι Πολιτεια ολη εδω:
Αχλαδερη- Πυργι και Αι Γιωργης,
Μανδρακι- Οχτωνια κι Αγια Θεκλα... Οριο και Νεοχωρι.
τωρα αγερας-ανεμος εφηβειας, εφηβοι παλι.. ολοι.
Σαν πρωτα. Ανασταση .
Πανηγυρις πανηγυρεων και περιπτυξωμεθα.
Τα ποτηρια κρουονται - σηκωνονται ψηλα:
γεια...εβιβα...καλη γεια...τερπετε ...χαρουμενοι ολοι.
Ομνυμι:
τηδε φιλια ουκ ελαττω παραδωσω
πλειονα και Αρειω οσης αν παραδεξωμαι ,
Ιστορες τουτων, Αγλαυρος, Αυξω, Θαλλω, Ηγεμονη...
Ορκος που αξιζει χειροκροτηματα , τα χειροκροτηματα ολων μας.
Τροπαιο νικης .
Που ειν τωρα Κιρκες - Πυτιοκαμπτες- Μολοσσοι ;
Ως εκλειπει καπνος και ως τηκεται κηρος...
Ποιος θα μου δωσει φτερα; Τις δωσει μοι πτερυγας ωσει περιστερας;
Μα φυσικα τουτη, η εορτη των εορτων..
Ναι...
Ειμαστε ολοι ομως;
Οχι...λειπουν- εφυγαν:
Στρατης-ΧρηστοςΧρυσαυγη..
Τινα τοισιν μαχεσιν ωλεσαν, σεπαλα ανθεων ραινουσιν....και περιλυπος η ψυχη μου...
Ας κρατησει ο γλεντοκοπος το δοξαρι του,
του χρονου κανεις δεν ξερει
ποιος θα βρισκεται ξανα εδω και ποιος σε αλλα μερη...
Πονος νοστος και καημος σαραντα πεντε χρονων..
Και παραπονο μεγαλο,
και πως να συγκρατηθει τετοιος χειμαρρος δακρυων;
Λιγο νερο στο στομα, σφιξιμο των χειλεων και...
ενταξει σκαπουλαραμε, καβαντζαραμε το ρεζιλικι...
Κυριαρχη μορφη ο Οδυσσεας.
Τελος του 60 κι αρχες του 70 η εμφαντικη κουλτουρα στην πιο αναγλυφη μορφη της.
Δυο βαλιτσες με ολα τα υπαρχοντα...
Οπου γης εκει και η προσκαιρη Πατρις. Απο τις μακρυνες Σερρες. Αδιαφορουν οι αποστασεις. Για να γυρνουσε στην προγονοκη του Εστια δεν θα του ηταν καθολου εμποδιο οι αποστασεις. Αλλα για να ξαναπαει κανεις πισω στον Ποντο, δεν αρκει μονο η ανωτερη κουλτουρα.
Χρειαζεται και κατι ακομα....Δεν πειραζει ομως--αλλη φορα.
Τα βραδια στην πλατεια με ουζακια και παρεες, και μια απλη καμαρη για διαμονη.
Το πρωι, μετα τη σχολικη προσευχη μεσα στις αιθουσες τα τζαμια τριζαν με τη φωνη του...
μαθαινοντας τα παιδια να λυνουν ασκησεις, Φυσικη. Χημεια ,Μαθηματικα.
Παρουσια δυναμικη, καταλυτικη και δημιουργικη, οσο λιγες.
Το βραδυ ξανα για ουζακια με παρεες νεες και ευρυνομενες
Αδιαφορουσε για συλλογη χρηματων, οπως οι πολλοι, οι μετριοι. Αρκουσαν αυτα..
Ησαν οσα ακριβως επρεπε.
Θαυμαστο το εργο σου αξιαγαπητε Οδυσσεα.
Του χρονου ο τροχος τρεχει παει ... μακρυα -κοντα,
παιζοντας με τον νοστο μας.
Κλυταιμνηστρες...Κλυταιμνηστρες σαν αναμενουσες...
Αλλαγμενες... χαμογελαστες ομορφες.
Με εμβατηριακο το συνθημα στις απαλαμες που γραφει:
Καλως ηλθες...
Η Φαλταινα, η Κρατηρα κι η Αμερσα.
Η Θαλεια. η Ηρω και το Λαλιω το γιουσουφακι..
Η Λυσιμαχεια με την κορδελα στα μαλλια
και η Εκαβη με το σταυρουδακι στο ξεκουμπωμενο στηθος της...
...ος εν παρειες νεανιδος εννυχευεις
...ος εν κτημασι πιπτεις...
Αμαρτιες νεοτητος μου... μη μνησθεις Σοι Κυριε...
Μην με ανακρινεις δεν θα σου πω..
Ο κατ Αριστοτελην ορισμος της τραγωδιας:
Μιμησις πραξεως σπουδαιας και τελειας μεγεθος εχουσης,
αυτος ακριβως ισχυει και για τουτην εδω.
Κι αυτη εδω ειναι μιμηση πραξεως σπουδαιας-σπουδαιοτατης και τελειας-τελειοτατης
Μεγεθος εχει και.....
Αρχη και τελος...
Τελος. 1.30 μετα τα μεσανυχτα:
Η αδελφη μας Δημητρα και η αδελφη μας Σταματουλα,
η αδελφη Μαρια η αδελφη Μαρια και η αδελφη Μαρια
η αδελφη μας Ιφιγενεια και η Αδελφη Ασπασια,
ο αδελφος Κωνσταντινος, τ αδερφι ο Αγγελος
κι εγω σ ενα κοινο αδιαχωριστο εναγκαλισμο...
Αλλος θα κανει δυο ωρες, αλλος δυο μερες και βαλε...για να γυρισει πισω.
Γεια σας Αδερφια γεια σας....
Σας ευχαριστω.... Ειπερτε....Στο Επανειδειν...
Εσται χαρουμενοι
Ναχετε χαρα
Ναχετε φτερα παντοτεινα
Σαν της Καλντερας τα βουνα...
ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΙΑ
ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ
ΝΑ ΔΩ ΤΗΣ ΔΥΡΦΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΟΥΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ...
Και...
ΝΑΤΑΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΕΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ (ΟΙ Νοσταλγοι )
ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ
ΝΑ ΔΩ ΤΗΣ ΔΥΡΦΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΟΥΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ (Αλ. Παπαδιαμαντης---Η Νοσταλγος)
ΝΑΤΑΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΕΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ (Οi Νοσταλγοi)
( ΛΥΡΙΚΟ )
Επιστροφη του Οδυσσεα στα Πατρια.. Μονο που αυτη η Οδυσσεια δεν κρατησε εικοσι, αλλα σαρανταπεντε ολοκληρους ενιαυτους.
Δυομιση φορες μεγαλύτερος δρομος και σαν ναταν οχι μια, αλλα χιλιεσμια Οδυσσειες μαζι, με ολα τα οδυσσειακα της διαδρομης και της επιστροφης. Λαιστρυγονες και Χαρυβδες, Κιρκες και Καλυψους και Σκυλες.
Αναχωρηση για αγνωστα μερη και επιστροφη σε ξεχασμενα.
Με καβοντοριτικους ρυθμους. Και με Σειρηνες να δοξαζουν αναχωρηση και επιστροφη.
Με το 1ο Ε.Γ. της 80 και την επανδρωση του,
με πρωτο βιολι τον Ουρανο τον στρατηγο, παλιοσειρα, που εριχνε φυλακες προφορικες
σε οσους δεν τους γουσταρε, και τους απειλουσε οτι θα τους τις εγραφε μολις απολυοταν ο ιδιος...ετσι φοβεριζε.
Με τον Νικο Φ.(ιλο μου) το πρωτο καμακι της πλ. Συνταγματος.
Με τον λοχαγο τον Μητσαρα (Δημητρης) τον διευθυντη του 1ου, που μας εριχνε φυλακες επειδη την κοπαναγαμε, αλλα μολις του λεγαμε ιστοριες για γκομενες, ακουγε τις διηγησεις και ξεχναγε τις φυλακες.
Με τον Μηνα, το γιδ απο την Ελασσονα, ...
(γιδ ε γιδ...στλιαρ γκορτζισο..)
Με τον Ταδε( δεν λεμε ονομα) τον μολις απο τη σχολη βγαλμενο ανθυπολοχαγο της 9ης,
που ηρθε και μου ζητησε- να λουφαρουμε τη φυλακη που τουχε ριξει ο Ταξιαρχος,
για να μην επηρεαστει η βαθμολογικη του αναρριχηση.
Εγω, αφου την εγραψα συμφωνα με τους τυπους....δια ταυτα τιμωρω (ο ταξιαρχος οχι εγω ) τον...Κ.. επειδη-επειδη ειχε δικιο στη φασαρια του αεροδρομιου , δεν την εβαλα μεσα στις κοινοποιησεις προς την 9η...και παρα τριχα γλυτωσα το στρατοδικειο...
....κι αλλη φορα να μην το ξανακανεις....καλα, κι αλλη φορα αν δεν μου ξαναζητηθει δεν θα το ξανακανω...
Κι ακομα: τον Μανιατοπουλο τον γλοιωδη και τον Χαραλαμπιδη τον σιχαμερο...
Τετοιοι ων ουκ εστι αριθμος.
Με τον καυγα - κατι μπουνιδια που πεσανε με ενανε ασχετο βοηθο στα εργαστηρια της Σολωνος, για κατι υπολογισμους πανω στο εκκρεμες...
Με τον φιλο μου τον Πανο τον Καλαματιανο, που οταν ερχοταν στα εργαστηρια της Ναβαρινου,
μεσα στη τσαντα του αντι για σημειωσεις, ειχε δυο μπουκαλια ουισκια...
Αυτες ηταν οι σημειωσεις του.
Ο Πανουλης, αφου ηπιε αγνωστο ποσο, στο τελος βρηκε μια τραγουδιστρια εκει στα κολομπαρα
της Καλαματας...ξυπναει ενα πρωι ... ελειπε η τραγουδιστρια, ελειπαν και τα βιβλιαρια του...
Τωρα ελπιζει σε μια συνταξη των Υγειονομικων...
Γι αυτο σου λεω...χεστα μανταμ...που ελεγε και ο μπαρμπα Γιαννης ο Σκαριμπας.
Και την Ελσα την Σαντορινια που δηλωνε πως δεν φοβαται τα ηφαιστια,
ισως επειδη η ιδια ηταν ηφαιστιο.
Την Αγγέλα την Ναξιωτισσα, την Λειλ την Γεραμπινα απ την Αλεξανδρεια..ντουρμα. τομ σε βρηκα ο Γεραμπης σε στελνει...πες τι να γραψω..
Τον Ανθιμο τον Μπακουνιν, τον αναρχικο με τη περμανατ...
Τον Αλεκο τον Λενινιστη.....Τι να κανουμε; - Τιποτα...τι θελεις να κανουμε ρε Αλεκο;
Με καποιες τεθλασμενες διαδρομες,
Απο τα σκαλοπατια του Παλαμηδιου μεχρι στης Παργας τον ανηφορο,
και απο τις ακτες του Δρεπανου μεχρι τα υψιπεδα του Παπιγκου...
Απο τις εκλυτες βολτες στις ντισκοτεκ της Κω, στις κατανυκτικες επισκεψεις της Ουρανουπολης
και της Χρυσοπηγης της Σιφνου.
Απο τους καλαμιωνες της Τριχωνιδας στις προβλητες της Παμφωτιδας.
Στο Αρκουδι, στον Καιαφα, στην Μονεμβασια, στη Ζακυνθο..κτλ
Σο ταξιδι προς την ΚολχΙδα ηταν στην Αργω κι ο Τελαμωνας κι ο Πολυδευκης
κι ο Αμφιαραος κι ο Περικλύμενος... και ο πτερωτος Κάλαϊς που θα καταδιωξει τις Άρπυιες
μεχρι το Ιδαιο ..
Ενα απειροστο δειγμα της ατελειωτης διαδρομης.
Και τωρα...τουτη την ωρα η μεγαλη επιστροφη...
Την μια των Σαββατων..
Οι στιγμες της αναγνωρισης συγκλονιστικες. Ποιος; ποια; Η φυσιογνωμια λεει...αλλα ποια; θυμησε μου. Υπενθυμησε μου... Η Μαρια...Ποια Μαρια; ναι ναι η Μαρια μα τι λεω;, Εναγκαλισμος Κι εσυ; Η Δημητρα...μα τι λες γλυκεια μου...κι εσυ; Εγω ξεχασα - συ δεν αλλαξες η Ασπασια.
Ασπασμος ... Κι ο ασπασμος των αγγέλων προς ταστρα, δεν εχει τελειωμους και περιγραφες ...
Ιφιγενεια - Σταματουλα - Κωνσταντινος Αγγελος...
Ατελειωτοι ασπασμοι-αγκαλισμοι και συγκινησεις.
Αλλος απο την Χιο ηρθε κι αλλος απο Μυτιληνη ,
καποιος απο Αυστραλια ειπανε...
για την επανασυνδεση REUNION.
Μερα της επιστροφης
ΤΟ ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ
Κατι παρα πανω ειναι απο μια συναντηση: Ειναι ...
Ειναι τελετη-πραξη αδελφοποιησης,
υστερα απο σαραντα πεντε χρονια,
τωρα γινομαστε αδελφοποιητοι, εμεις ...
Ειναι κι αυτη η συγγενεια κληρονομικη.
Ολοι στον ρυθμο του: Υπειροχον εμμεναι αλλων.
Κατω απ τη μυστικη μαγεια του πυργου του Ενετικου.
Στις παρυφες των θαλασσινων μαιανδρων, της Μουρτερης, του Καλαμου, της Κορασιδας.
Κατω απ τα ομματα της Μνημοσυνης.
Η παλαι Πολιτεια ολη εδω:
Αχλαδερη- Πυργι και Αι Γιωργης,
Μανδρακι- Οχτωνια κι Αγια Θεκλα... Οριο και Νεοχωρι.
τωρα αγερας-ανεμος εφηβειας, εφηβοι παλι.. ολοι.
Σαν πρωτα. Ανασταση .
Πανηγυρις πανηγυρεων και περιπτυξωμεθα.
Τα ποτηρια κρουονται - σηκωνονται ψηλα:
γεια...εβιβα...καλη γεια...τερπετε ...χαρουμενοι ολοι.
Ομνυμι:
τηδε φιλια ουκ ελαττω παραδωσω
πλειονα και Αρειω οσης αν παραδεξωμαι ,
Ιστορες τουτων, Αγλαυρος, Αυξω, Θαλλω, Ηγεμονη...
Ορκος που αξιζει χειροκροτηματα , τα χειροκροτηματα ολων μας.
Τροπαιο νικης .
Που ειν τωρα Κιρκες - Πυτιοκαμπτες- Μολοσσοι ;
Ως εκλειπει καπνος και ως τηκεται κηρος...
Ποιος θα μου δωσει φτερα; Τις δωσει μοι πτερυγας ωσει περιστερας;
Μα φυσικα τουτη, η εορτη των εορτων..
Ναι...
Ειμαστε ολοι ομως;
Οχι...λειπουν- εφυγαν:
Στρατης-ΧρηστοςΧρυσαυγη..
Τινα τοισιν μαχεσιν ωλεσαν, σεπαλα ανθεων ραινουσιν....και περιλυπος η ψυχη μου...
Ας κρατησει ο γλεντοκοπος το δοξαρι του,
του χρονου κανεις δεν ξερει
ποιος θα βρισκεται ξανα εδω και ποιος σε αλλα μερη...
Πονος νοστος και καημος σαραντα πεντε χρονων..
Και παραπονο μεγαλο,
και πως να συγκρατηθει τετοιος χειμαρρος δακρυων;
Λιγο νερο στο στομα, σφιξιμο των χειλεων και...
ενταξει σκαπουλαραμε, καβαντζαραμε το ρεζιλικι...
Κυριαρχη μορφη ο Οδυσσεας.
Τελος του 60 κι αρχες του 70 η εμφαντικη κουλτουρα στην πιο αναγλυφη μορφη της.
Δυο βαλιτσες με ολα τα υπαρχοντα...
Οπου γης εκει και η προσκαιρη Πατρις. Απο τις μακρυνες Σερρες. Αδιαφορουν οι αποστασεις. Για να γυρνουσε στην προγονοκη του Εστια δεν θα του ηταν καθολου εμποδιο οι αποστασεις. Αλλα για να ξαναπαει κανεις πισω στον Ποντο, δεν αρκει μονο η ανωτερη κουλτουρα.
Χρειαζεται και κατι ακομα....Δεν πειραζει ομως--αλλη φορα.
Τα βραδια στην πλατεια με ουζακια και παρεες, και μια απλη καμαρη για διαμονη.
Το πρωι, μετα τη σχολικη προσευχη μεσα στις αιθουσες τα τζαμια τριζαν με τη φωνη του...
μαθαινοντας τα παιδια να λυνουν ασκησεις, Φυσικη. Χημεια ,Μαθηματικα.
Παρουσια δυναμικη, καταλυτικη και δημιουργικη, οσο λιγες.
Το βραδυ ξανα για ουζακια με παρεες νεες και ευρυνομενες
Αδιαφορουσε για συλλογη χρηματων, οπως οι πολλοι, οι μετριοι. Αρκουσαν αυτα..
Ησαν οσα ακριβως επρεπε.
Θαυμαστο το εργο σου αξιαγαπητε Οδυσσεα.
Του χρονου ο τροχος τρεχει παει ... μακρυα -κοντα,
παιζοντας με τον νοστο μας.
Κλυταιμνηστρες...Κλυταιμνηστρες σαν αναμενουσες...
Αλλαγμενες... χαμογελαστες ομορφες.
Με εμβατηριακο το συνθημα στις απαλαμες που γραφει:
Καλως ηλθες...
Η Φαλταινα, η Κρατηρα κι η Αμερσα.
Η Θαλεια. η Ηρω και το Λαλιω το γιουσουφακι..
Η Λυσιμαχεια με την κορδελα στα μαλλια
και η Εκαβη με το σταυρουδακι στο ξεκουμπωμενο στηθος της...
...ος εν παρειες νεανιδος εννυχευεις
...ος εν κτημασι πιπτεις...
Αμαρτιες νεοτητος μου... μη μνησθεις Σοι Κυριε...
Μην με ανακρινεις δεν θα σου πω..
Ο κατ Αριστοτελην ορισμος της τραγωδιας:
Μιμησις πραξεως σπουδαιας και τελειας μεγεθος εχουσης,
αυτος ακριβως ισχυει και για τουτην εδω.
Κι αυτη εδω ειναι μιμηση πραξεως σπουδαιας-σπουδαιοτατης και τελειας-τελειοτατης
Μεγεθος εχει και.....
Αρχη και τελος...
Τελος. 1.30 μετα τα μεσανυχτα:
Η αδελφη μας Δημητρα και η αδελφη μας Σταματουλα,
η αδελφη Μαρια η αδελφη Μαρια και η αδελφη Μαρια
η αδελφη μας Ιφιγενεια και η Αδελφη Ασπασια,
ο αδελφος Κωνσταντινος, τ αδερφι ο Αγγελος
κι εγω σ ενα κοινο αδιαχωριστο εναγκαλισμο...
Αλλος θα κανει δυο ωρες, αλλος δυο μερες και βαλε...για να γυρισει πισω.
Γεια σας Αδερφια γεια σας....
Σας ευχαριστω.... Ειπερτε....Στο Επανειδειν...
Εσται χαρουμενοι
Ναχετε χαρα
Ναχετε φτερα παντοτεινα
Σαν της Καλντερας τα βουνα...
ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΙΑ
ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ
ΝΑ ΔΩ ΤΗΣ ΔΥΡΦΗΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΑΒΟΥΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ...
Και...
ΝΑΤΑΝ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΕΝΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ (ΟΙ Νοσταλγοι )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.